Rishapdeo en Upla Palia

Om kwart voor zes ’s ochtends staan we al paraat. Moni helpt met de bagage, Prem laadt alles vakkundig in de auto. Samen met Wim en dokter Rajpurohit rijden we richting Rishapdeo. Bestemming: twee basisscholen. Doel: medische checks, hygiëne, educatief materiaal en vooral... aandacht.

De rit is zo'n 80 kilometer, waarvan de laatste tien over hobbelige wegen door het binnenland. Het landschap verandert: heuvels, grasvelden, af en toe een klein huisje. Het voelt alsof we op een andere planeet zijn beland. De eerste school, in Chitrod, ligt letterlijk bovenop een berg.

Chitrod School

Op Chitrod School worden we hartelijk ontvangen. Er zijn vandaag 79 kinderen aanwezig, van groep 1 tot en met 8. Ieder kind krijgt persoonlijke aandacht. Met zorg kiezen ze hun nieuwe schooluniform uit. Daarna volgt het hygiënepakket: een groot stuk zeep, tandenborstel en -pasta, kam en een flesje haarolie. Voor veel kinderen zijn dit waardevolle en zeldzame spullen.

Voor hun schoolwerk krijgen de grotere leerlingen schriften in A4-formaat en pennen in plaats van potloden. Voor de jongere kinderen zijn er all-in-one boekjes. En natuurlijk zijn er tekenschriften – altijd een hit!

Dokter Rajpurohit checkt de gezondheid en praat met de kinderen over hygiëne en persoonlijke verzorging. Ondertussen geef ik rekenlesjes, doe ik presentaties en spelen we leerspelletjes. Intensief, maar zo waardevol. Er wordt gelachen, geleerd en soms zelfs een beetje gedanst.

Discussie in het klaslokaal

Het schoolhoofd wil graag een computer en printer. Maar zonder internet is dat niet zo zinvol. Wat we wél kunnen doen, is een nieuwe kast regelen, want de oude valt bijna uit elkaar.

Het klaslokaal van groep 8 blijkt ook het kantoor van de directeur te zijn. Ik vraag waarom hij daar zit. Hij wijst naar de ‘scheiding’: een rij metalen benches met stapels oude boeken. De discussie die volgt is pittig, maar eerlijk. De dokter zegt het zoals het is: "De kinderen gaan voor. En bezoek? Dat kan prima buiten zitten, zoals wij nu." High five erbij, klaar.

Tweede school: Upla Palia

In de middag bezoeken we een totaal andere school: Upla Palia. Hier zijn vooral jongere kinderen. Het is een vrolijke chaos. De kleuters zitten tussen de groteren, en nieuwsgierige moeders hangen aan de ramen. Die ramen zijn enkel van gaas tegen het ongedierte.

Ook hier delen we uit: schriften, tandenborstels, zeep, en voor de allerkleinsten een mooi blauw T-shirt. Alles met zorg uitgekozen, afgestemd op hun leeftijd en behoeften. We overleggen met de leerkrachten over de klasindeling en onderwijsbehoeften.

Op de terugweg zetten Sohenlalji af, de sociaal werker, met de vraag om alvast de scholen van volgende week te bezoeken. Wij zijn moe, vol indrukken, maar ook enorm voldaan. We rijden terug naar Udaipur om ons klaar te maken voor de bezoeken van maandag.

Een snelle douche, een late lunch (half vijf!); het avondeten slaan we maar over. Morgen is het zondag, een rustiger dag. Nou ja... we gaan schoonmaken en daarna gaan we op pad voor ons School Adoption Programma, maar daarover morgen meer.

Meer beeld van Upla Palia. Wat opvalt zijn de vele zorgelijke gezichtjes. Daar moet aan gewerkt worden.